Jahitan yang boleh diserap berikan sokongan luka sementara sehingga luka sembuh dengan baik untuk menahan tekanan biasa. Penyerapan berlaku melalui degradasi enzimatik dalam bahan semula jadi dan oleh hidrolisis dalam bahan sintetik. Hidrolisis menyebabkan tindak balas tisu kurang daripada degradasi enzimatik.
Bilakah anda menggunakan jahitan yang boleh diserap dan tidak boleh diserap?
Bahan jahitan yang boleh diserap dan tidak boleh diserap tersedia untuk penutupan luka. Jahitan yang boleh diserap tidak memerlukan penyingkiran dan oleh itu boleh menjimatkan masa klinik dan mengurangkan kebimbangan pesakit selepas pembedahan. Jahitan yang tidak boleh diserap mungkin kurang berkemungkinan menimbulkan tindak balas keradangan atau putus sebelum waktunya.
Mengapa jahitan Tidak boleh diserap?
Jahitan tidak boleh serap (cth. nilon (Ethilon), sutera, Prolene dsb.) digunakan untuk menyediakan anggaran tisu jangka panjang. Ia boleh digunakan pada kulit, dan dikeluarkan pada masa akan datang, atau digunakan di dalam badan di mana ia akan disimpan.
Bilakah anda tidak boleh menggunakan jahitan yang boleh diserap?
Usus kromik dan usus yang cepat menyerap tidak boleh digunakan untuk jahitan kulit, kerana penyerapannya yang cepat dan sokongan luka yang tidak mencukupi. Luka-luka mulut atau lidah – Kerana kesukaran membuang jahitan, luka-luka intraoral dan lidah harus ditutup menggunakan jahitan boleh serap.
Adakah jahitan boleh larut lebih baik daripada jahitan tidak boleh larut?
Pertama, jahitan boleh larut lebih berkemungkinanmenyebabkan parut kerana ia tidak larut selama 60 hari, manakala jahitan yang tidak boleh diserap boleh dikeluarkan dalam masa 14 hari. Di bahagian badan yang membimbangkan parut, jahitan yang tidak boleh diserap kadangkala boleh dikeluarkan dalam masa tujuh hari.
